Een dier adopteren gebeurt niet zomaar! Het is een beslissing waar u goed over moet nadenken, en dat met het hele gezin. Als u een hond neemt, dan gaat u een verbintenis aan voor het hele leven van het dier: tussen 12 en 20 jaar dus, afhankelijk van het ras. 

Voor u de beslissing neemt, moet u zich dus goed bewust zijn van de verantwoordelijkheden die een adoptie met zich meebrengt en moet u zich drie belangrijke vragen stellen: 

• Heb ik tijd om voor een hond te zorgen? 

Samenleven met een hond betekent eerst en vooral een verandering in de dagelijkse organisatie: Wie geeft hem eten? Wie gaat met hem wandelen? Wie gaat ermee naar de dierenarts? Een hond vraagt dus heel veel tijd en vooral geduld: hij beschadigt dingen, maakt dingen vuil, blaft, jankt en wordt ziek. Past dat allemaal in uw planning? 

• Heb ik de nodige plaats om hem op te vangen? 

Om zich binnen uw gezin te kunnen ontwikkelen, heeft een hond levensruimte nodig, al naargelang zijn leeftijd, ras en zelfs karakter. Hij moet ook op andere plaatsen kunnen komen, diverse en ongewone geuren kunnen ruiken en soortgenoten kunnen tegenkomen. Is uw woonruimte daarop voorzien? Is er een groene zone in de buurt?

• Heb ik de financiële middelen om voor hem te zorgen?

Een hond is geen goedkope aangelegenheid: voedsel, vaccinatie, antiparasitica, jaarlijks bezoek aan de dierenarts, opvang tijdens de vakantie... Denk ook aan eventuele gezondheidsproblemen, waarvoor mogelijk levenslange behandelingen nodig zijn.

En het belangrijkst van al? Een dier heeft veel affectie nodig! 

Klein of groot? Kort- of langharig? Binnen- of buitendier? Geen eenvoudige keuze, want er zijn meer dan 300 rassen! Afhankelijk van uw voorkeuren, de samenstelling van uw gezin en uw woonplaats zijn bepaalde rassen geschikter dan andere. Aarzel niet om advies te vragen aan een dierenarts.

Als het uw eerste hond is, of u hebt kinderen, dan overweegt u misschien net als vele anderen om een pup op te nemen in uw gezin. Maar, let op: een pup is per definitie een baby! U moet dus veel tijd besteden aan zijn opvoeding, en veel geduld hebben om zijn (vele) kuren te doorstaan!

Waarom kiest u niet voor een volwassen hond? In tegenstelling tot wat iedereen denkt, zijn ter adoptie afgestane honden geen honden met gedragsstoornissen, die agressief zijn of zich moeilijk kunnen aanpassen. Doorgaans duurt het een jaar voor honden zindelijk zijn en geen kuren meer hebben (en dus veel kalmer zijn).

Als laatste kunt u ook voor een ouder dier gaan. Een oude hond adopteren betekent vaak dat u ervoor zorgt dat hij zijn leven vredig kan eindigen in een warm gezin. Het is ook een huisdier dat niet veel fysieke beweging vraagt: hij kan zich dus gemakkelijker aanpassen aan een appartement of passen bij een oudere persoon. En, voor uw kinderen is het een mooie levensles en oefening in verantwoordelijkheid! 

Of u nu voor een asiel of een erkende fokker kiest, u moet er vooral goed over nadenken. 

Als u een fokker kiest, verzeker u er dan van dat hij legitiem is en een goede reputatie heeft. Er zijn jammer genoeg nog heel wat gewetenloze mensen in deze sector… Licht u dus vooraf in over de fokkerij en maak eerst een afspraak om het dier te ontmoeten en te zien in welke omstandigheden het leeft. 

• Een fokker moet u altijd informatie kunnen geven over de ouders van de pup. Sta er bij een eerste bezoek op om de moeder en indien mogelijk de vader van de pup te zien. 
• De omgeving en de voedingsstatus van de dieren, maar ook van de moeder, zijn een belangrijke aanwijzing met betrekking tot de beroepsernst van een fokker. 
• Een professional besteedt ook tijd aan de socialisatie van de pup en maakt hem gewoon aan diverse situaties.

Hebt u besloten om een dier uit een asiel te adopteren? Dat is een mooie daad die een dier in nood een tweede kans geeft. Ongeacht of het een jonge of oudere hond is, hij heeft ongetwijfeld al heel wat ervaringen achter de rug, gelukkig of ongelukkig. Licht u dus zo goed mogelijk in over de familiale voorgeschiedenis, maar ook de omgeving en gezondheid. 

In Vlaanderen mag een pup wettelijk niet verkocht worden voor hij 8 weken oud is. Enkele weken extra in het gezelschap van zijn moeder, broers en zussen is bovendien gunstig voor de ontwikkeling van de hond. 

Als u de jongen van uw dier wenst te verkopen, moet u eerst een erkenning verkrijgen als deeltijds-/amateurkweker (niet meer dan twee worpen per jaar).

Opgelet: het is verboden om een hond via sociale media te verkopen! Als u een dier wenst te verkopen, mag u een advertentie alleen via gespecialiseerde media (pers of websites) verspreiden of in een dierenwinkel die als tussenpersoon optreedt.

Vóór de verkoop moeten de honden geïdentificeerd en geregistreerd worden (het chipnummer van het dier moet verplicht in de advertentie staan), en ten minste een eerste vaccinatie gekregen hebben tegen hondenziekte, het parvovirus, besmettelijke hepatitis en kennelhoest.

Net als de professionals moet u de koper overigens een garantie bieden. In geval van overlijden door een van de ziekten die in de garantie vermeld staan, heeft de koper van een hond recht op terugbetaling van de aankoopprijs. Hiertoe moet een dierenarts de symptomen binnen de gegarandeerde termijnen vaststellen en de doodsoorzaak bevestigen.